آئین مستان

دارد غریبی تو نفس گیر می شود

باید به پشت در بروم دیر می شود

در باغ خُرّم من و تو یا علی ببین

باد خزان چگونه سرازیر می شود

این دشمن حرامی و روبه صفت چرا

این جا برای شیر خدا شیر می شود

در بین شعله سوره تكبیر خواندنی است

این سوره پیش چشم تو تفسیر می شود

در پشت در به راه تو می جنگم و ببین

این میخ ها به سینه ی من تیر می شود

این در شكست و دختر من هُل كرده است

او را به حجره ای ببرش پیر می شود

اَجر رسالت پدرم را  گرفته ام

با ضرب در زفاطمه تقدیر می شود

زاین پس دگر نیاز به عم یجیب نیست

دارد دعای فاطمه درگیر می شود

ناد علی مو خوندم میون آتیش

اُف به تو رو نشوندم میون آتیش

وقتی به پات می سوختم در وسط دود

روشنی رو كشوندم  میون آتیش

زپیش رویت ،خسته نشستم

زپا فتادم ،شكست دستم

من كوثرم اما زمینای تو مستم

در كل عالم من طرفدار تو هستم

یا امیرالمؤنین حیدر، یا امیرالمؤنین حیدر

هیچ كی خبر نداره از حال زارم

برای زنده موندن اُمید ندارم

خجالتم زروی مقدس تو

بیشتر از این نداشتم به پات بذارم

آتیش گرفتم، تا تو بمونی

پیر تو گشتم ،توی جوونی

كردم حمایت از تو با پهلوی خونی

شاهد مثال فاطمه قد كمونی

یگانه حامی شیر خدایی

یار گرامی شیر خدایی

گواه پاكی  شیر خدایی

تو زندگانی شیر خدایی

عشق و جوانی شیر خدایی

تو یار خسته ی شیر خدایی

سرو شكسته ی شیر خدایی

ترانه ی دل شیر خدایی

تمام حاصل شیر خدایی

تو زور بازوی شیر خدایی

تمام نیروی شیر خدایی

ای بهترین یار علی زهرا

زهرا علمدار علی زهرا

کاش بودمشعله تا شمع مزارت می شدم

چلچراغ زائر شب زندهدارت می شدم

کاش بودم پرچم حاشیه دار ماتمت

تا که زینت بخش بزم سوگوارت می شدم

کاش بودم حلقه حلقه همچو زنجیرعزا

در کف دل بی قرار بی قرارت میشدم

کاش بودم درشب شام غریبان تا که من

پاسدار خیمه ی بیپاسدارت می شدم

رنگ پاییز به دیوار بهاری اُفتاد

بر در خانه ی خورشید شراری اُفتاد

فاطمه ظرفیت کل ولایت را داشت

وقت اُفتادن او ایل و تباری اُفتاد

تکیه بر در زدنش درد سرش شد بخدا

او کنار در و در نیز کناری اُفتاد

بعد یک عمر مراعات کنیزان حرم

فضه ی خادمه آخر به چه کاری اُفتاد

خواست خودش را زود برساند به علی

سر این خواسته ی خود دو سه باری اُفتاد

ناله ای زد که ستون های حرم لرزیدند

به روی مسجدیان گرد و غباری اُفتاد

غیرت معجر او دست علی را وا کرد

همه دیدند سقیفه به چه خاری اُفتاد

وقت برگشت به خانه همه جا خونی بود

چشم یاری به قدوقامت یاری اَفتاد

آنقدر فاطمه از دست علی بوسه گرفت

بعد از آن روز دگر رفت و  کناری اُفتاد

مدینه شد قفسم،تا به خدا برسم

یکی شده شب و روزم

شکسته پهلوی من،کبوده بازوی من

طبق طبق پرسوزم

می روم به خاطر دلم،می روم به سوی حاصلم

می روم ولی شکسته بالم

می روم به دامن سحر،می روم به آخرین سفر

می روم به سمت اوج عالم

می روم به خاطر دلم،می روم به سوی حاصلم

می روم ولی شکسته بالم

آماده ی سفرم ،ستاره ی سحرم

علی بیا به بر من

خمیده شد کمرم،کجایی ای پدرم

شکسته بال و پر من

می بری زخانه ات مرا،می بری مرا ای آشنا

می بری به سوی دریا

می بری شبانه بدنم ،می بری کنار محسنم

می بری مرا کنار بابا

می روم به خاطر دلم،می روم به سوی حاصلم

می روم ولی شکسته بالم

نهان کنی کفنم، زدیده ی حسنم

اگر نه می رود از دست

غسل دهی بدنم،ز روی پیروهنم

که این بدن پر زخم است

خداحافظ ستاره های شب،خداحافظ زمین و تاب و تب

خداحافظ دل کبود زینب

خداحافظ سرشک بی صدا،خداحافظ غبارکوچه ها

خداحافظ که جان رسیده بر لب

با اشک چشمام، آب می ریزم پشت سرت،وای وای وای

برو مسافر، نباش به فکر حیدرت،وای وای وای

پرستوی مهاجر، خدابه همرات، خدابه همرات

سفر به خیر مسافر، خدا به همرات، خدابه همرات

خدابه همرات برو، برو نکن فکر علی رو، یه جور با غم کنار میام

خدابه همرات برو، برو دیگه به دیدن تو ، شب ها سر مزار میام

باشه ،قبول هرچی دل تنگه تو می خواد می کنم، تو برو غصه نرو

باشه ،خودم یه جور دل بچه ها رو شاد می کنم ، تو برو غصه نخور

باشه ،خودم تنهایی زینبین ومی فرستمه شون، خونه ی بخت گریه نکن

باشه ،خودم تنها حسنینم  و داماد می کنم،تو برو غصه نخور

با اشک چشمام، آب می ریزم پشت سرت،وای وای وای

برو مسافر،نباش به فکر حیدرت،وای وای وای

باهام قهری حبیبه، عیبی نداره،عیبی نداره

علی خودش غریبه ،عیبی نداره،عیبی نداره

عیبی نداره نگو،نگو به من حرف دلت رو،لب بگزو هی بکش آه

عیبی نداره نگو،تو آخرش دق می کنی ،بازم سر دوره ی تو

زهرا،یادت می آد نبی،هر وقت می بوسیدت می گفت،بوی مینوت من و کشت

زهرا،شب عروسیمون،طلعت روت بودُ حالا،حسرت روت من و کشت

زهرا،امروز توی حیاط، بگم چه چیزایی دیدم،آب و جاروت من و کشت

زهرا، ببین آدم و به ،چه کارا وادار می کنی،ساخت تابوت من و کشت

با اشک چشمام، آب می ریزم پشت سرت،وای وای وای

برو مسافر،نباش به فکر حیدرت،وای وای وای

نه این که گریه هاتم، گریه داره،گریه داره

این روزا خنده هاتم ،گریه داره،گریه داره

گریه داره کارات،که بعد چند ماه چیزی گفتی،اونم برای وصیت

گریه داره کارات،که بعد نه سال چیزی خواستی، اونم واسه حلالیت

سخته، برام تن حسین،پیرهن عزاتو پوشیدن،حالا باز خواستی برو

سخته ،رو سر زینبت، چادر خاکی تو دیدن، حالا باز خواستی برو

زوده برای بچه هات ،دنبال تابوت دویدن، حالا باز خواستی برو

سخته، برام تو کوچه مون خنده قاتل رو دیدن، حالا باز خواستی برو

با اشک چشمام، آب می ریزم پشت سرت،وای وای وای

برو مسافر،نباش به فکر حیدرت،وای وای وای

دردت بجونم، بگو بدونم

آخر کجا مادر ز دختر رو می گیره

دیدم شبونه، که مخفیونه

با اشک و ناله مادرم وضو میگیره

هی تیکه تیکه، خون کرده چیکه

از زخم پهلویی که با لگد شکسته

خون شده لخته، خدایی سخته

می سوزه گوشِت، دیگه پنهون کاری بسه

شونه بزن، به موی من

دست نوازشی بکش، به موی من

تا میگیری، دست به دیوار

مادر می لرزه بخدا،  زانوی من

دق می کنه ، زینب نکش آه

چرا خمیده می روی راه

سایه ات رو سرم بمونه

خدایا مادرم جوونه

وای،  اَمان از این جدای

عمر دقایق، یاس و شقایق

نشسته خون رو صورتت به جای شبنم

امید حیدر، پیر شدی مادر

آب می شی  هر روز

پیش چشمام آخه نم نم

ای سینه مجروح، خسته تن و روح

فضای خونه داره از تو بوی محسن

ای گل بی خار، از میخ و مسمار

خون شونه زد ای مادرم ، به موی محسن

گفتم به هر، شاپرکی

به این زبونه نمکی وکودکی

طواف کنن ، وقت نماز

بوسه بگیرند از چشات، یواشکی

بیرون بیا از فکر رفتن

این جوری کوله بار و بستن

میدونم از زندگی سیری

خدا کنه شفا بگیری

وای،  اَمان از این جدای

دلم می خواد یه بار دیگه، مثل تموم مادرا

دخترم و توی بغل ، بگیرم و نگاه كنم

دلم می خوادیه بار دیگه، با اشك دونه دونه ام

سفارش حسین و به ، اسیر كربلا كنم

یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه

دلم می خواد یه بار دیگه،با قد و قامت خمم

تكیه ی به دخترم كنم، رو به سوی بابا كنم

دلم می خواد یه بار دیگه، بدون رو گرفتن از

علی و جمع بچه ها، خونه رو با صفا كنم

دلم می خواد یه بار دیگه، مدافع علی باشم

این تن و جون خسته رو، فدای مرتضی كنم

دلم می خواد یه بار دیگه، دخترم و صدا كنم

اما دیگه نا ندارم، تا كه لبام و وا كنم

یا فاطمه یا فاطمه، یا فاطمه یا فاطمه

یا زهرا، یا زهرا

ای بانوی روز جزا ،یا زهرا، یاز هرا

جان علی مرتضی،یا زهرا، یاز هرا

یک دم نظر بر جمع ما، یاز هرا، یاز هرا

ما را  ببر به کربلا، یا زهرا، یاز هرا

ما را رسان به شهدا، یا زهرا، یاز هرا

یاری نما رهبر ما،یا زهرا، یاز هرا

گر رضای خدا، در رضایت زهراست

نجات جن و بشر ،در اطاعت زهراست

تویی که طاعت او را، به جا نمی آری

بگوش باش قیامت، قیامت زهراست

بدون نیت خالص، نمی روم جایی

اگر به سینه زنم، قصد، قربت زهراست

چه حج فقیران،چه سوی کرببلا

به هر کجا بروم ،از نیابت زهراست

برای ظلمت محشر و سختی میزان

چه وحشتی که بدستم ،ضمانت زهراست

دلم برای حسینش، بهانه میگیرد

هزار شکر ،گل من، زطینت زهراست

قیامتم چو به صحرای حشر برخیزم

دوباره آنچه خوانم، مصیبت زهراست

چه حج فقیران،چه سوی کرببلا

به هر کجا بروم ،از نیابت زهراست

در دم رفتن بیا ،یکدم کنارم یاحسین

حق زهرا مادرت چشم انتظارم یاحسین

بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسد بماند آرزوی کربلا